Vooral ‘ja’ zeggen tegen locals, dat las ik op verschillende blogs tijdens mijn voorbereidingen voor de reis naar Iran. Al heb ik best veel van de wereld gezien, Iran was toch een spannende bestemming. En dan zomaar ‘ja’ zeggen tegen vreemden mensen klonk al helemaal out of my comfortzone. Gelukkig stapte ik samen met mijn reislustige vriend op het vliegtuig waar we meteen enthousiast onthaald werden door een aantal Iraniërs. Het begin voelde goed!
De interesse van Iraniërs
Al snel werd ons duidelijk dat de mensen in Iran oprecht geïnteresseerd zijn en jou als ‘toerist’ de beste ervaring ooit willen geven. Iraniërs weten hoe de rest van de wereld naar hen kijkt door het verleden, de oorlogen en de gevaarlijke landen om Iran heen. Hoe gek het ook is, op die manier kijken wij wel naar dat deel van de wereld.
De mensen praten overigens graag over de politieke situatie van Iran. Daarnaast hebben Iraniërs een soort bewijsdrang; ze willen bewijzen dat ze aardig, sociaal en gastvrij zijn en vooral dat je dit tegen al je vrienden thuis vertelt. Wanneer je dat eenmaal door hebt, reis je met een heel open houding door het land en is dat ja-zeggen opeens helemaal niet meer zo moeilijk!
De gastvrijheid voel je op verschillende manieren. Mensen zijn geïnteresseerd, zwaaien naar je of roepen ‘Welcome in Iran’. In onderstaande situaties voel je die gastvrijheid nog meer:
Eten en drinken in Iran
Een goede manier om de gastvrijheid van een land te leren kennen, is eten en drinken aangeboden krijgen. Om eerlijk te zijn is het lokale eten in Iran niet heel spannend; vooral veel Kebab met tomaat en rijst. Maar als je half de keuken in wordt getrokken, zodat ze kunnen laten zien hoe de kebab gemaakt wordt, dan smaakt alles opeens een stuk lekkerder. Mocht je de kans krijgen om bij de locals thuis te eten; zeker doen. Toen wij daar belandden, aten we het lekkerste eten tijdens onze hele reis door Iran.
Couchsurfing in Iran
Om in contact te komen met de locals, is er geen betere manier dan het platform Couchsurfing. Wij kwamen via Facebook in contact met Hamid. Een jongeman die zijn huis openstelt voor reizigers en ze voor € 25,- per dag een onvergetelijke ervaring bezorgt. Oke, het was niet zoals traditioneel couch surfen gratis, en er waren nog een paar backpackers, maar we kregen wel de local experience! De bus die wij namen ging letterlijk naar de middle of nowhere.
Eenmaal aangekomen nam Hamid ons mee naar een prachtig natuurgebied waar geen andere toeristen of überhaupt mensen waren. We dronken water uit bergrivieren, barbecueden in een prachtig bloemenveld en genoten van het mooie uitzicht. Zijn moeder kookte het lekkerste eten en we sliepen traditioneel op de grond die bedekt was met vele dekens. Een ontzettend gave ervaring die we hebben gekregen door ja te zeggen op een Facebook berichtje.
(Gratis) taxiritjes in Iran
Normaal gesproken zijn taxiritjes al een uitgelezen kans om de lokale bevolking te leren kennen. Als mensen je dan ook nog (meerdere keren) gratis ritjes aanbieden wordt het helemaal mooi. Dit waren mensen waar we toevallig mee aan de praat raakten op straat of op het vliegveld. Aan het begin voelde het raar, maar na het land beter te leren kennen besloten we hier toch gewoon van te profiteren. Je hebt gelegenheid tot een gesprek en je leert meer over het leven in Iran.
De man die ons op de laatste dag naar het vliegveld bracht overtrof zichzelf door ons mee te nemen voor een picknick met zijn hele gezin. Zijn vrouw had het eten gemaakt en hij nam ons mee naar een park met prachtig uitzicht. Zonder hem waren we daar nooit gekomen. Op dit moment (zo’n half jaar later) hebben we nog steeds af en toe WhatsApp contact, heel erg leuk!
Deze reiservaring is geschreven door Mandy Kool, waarvoor heel veel dank! Benieuwd naar andere reizen van Mandy? Bekijk dan haar Instagram-account: Travellinginteriordesigner.
Al deze ervaringen maakten de reis naar Iran tot een onvergetelijke ervaring. Nog meer dan in andere landen maakten de mensen het land zo indrukwekkend. Ga natuurlijk altijd van je eigen gevoel uit en als zo’n gratis ritje niet goed voelt of je hebt het idee opgelicht te worden, ga er dan niet op in. Door ervaringen in andere landen was ik helaas wat sceptisch geworden. Daarom was ik extra blij dat ik in Iran er gewoon op inging en dit heb meegemaakt. Soms voel je je echt opgelaten en wil je zeggen: nee, nee het hoeft niet! of ik betaal wel, maar de Iraniërs zien dit juist als een belediging. Laat het dus vooral over je heen komen en geniet. Als je dat doet zal je zien dat de mensen net zo mooi zijn als die prachtige gebouwen en cultuur die Iran te bieden heeft.
Het Iran reisgids magazine
€15,- GRATIS VERZENDING
+ Inclusief gratis app.
Op werkdagen vóór 20:00 besteld = dezelfde dag verzonden.
Een unieke uitgave – Ideaal ter voorbereiding op je reis naar Iran. Bijzondere mix tussen reisgids, naslagwerk en route inspiratie.
Het Iran reisgids magazine
Een unieke uitgave – Ideaal ter voorbereiding op je reis naar Iran. Bijzondere mix tussen reisgids, naslagwerk en route inspiratie.
Gratis Iran Startpakket
Handig bij de voorbereiding van je Iran reis. Gratis.
- Reisroutes
- Bezienswaardigheden
- Leuke slaapplekken
- Beste reisperiodes
- En meer
E-mailadres:
5 reacties
moeilijke vraag, maar ik denk dat we tegenwoordig in een wereld leven dat niks gratis is, dus ik zal 99 % voor de 2 de gaaan 😂😉 ze doen het dus uit beleefdheid.
Uit gaan van beleefdheid (en dus wel betalen) klinkt als de veilige gok inderdaad. Dank!
Hoi Mandy,
Bedankt voor het delen van je ervaringen! Ik ben wel een beetje in de war over die gratis ritjes: in het interview met de ambassadrice wordt juist verteld dat het weigeren van een betaling een beleefdheidsvorm is en dat je moet blijven aandringen omdat ze het uiteindelijk zullen accepteren. Is er een manier om het verschil te zien tussen mensen die je iets aanbieden omdat ze dat zelf graag voor je doen en mensen die geld weigeren uit beleefdheid?
Groet, Suzanne
Hi Suzanne,
Dat is inderdaad het lastige met “Taarof”. Een verschil is nauwelijks te zien. Wel kan je zelf proberen na te gaan wanneer het mogelijk te ver gaat om iets gratis te verwachten. Ook wij hebben wel eens een gratis ritje gehad waar het erg op liften leek. Een eindje verderop in dezelfde straat worden afgezet bijvoorbeeld of iemand die echt ook een bepaalde kant op moest. Als je een bepaalde hartelijkheid je in Nederland ook niet zo verbazen, dan kan je het Taarof prima “verliezen” (lees: jij zegt dat je absoluut iets wil betalen, de ander zegt absoluut niets te willen.) Let wel, Iraniërs zijn echt aanzienlijk hartelijker dan de gemiddelde Nederlander. Maar als iets redelijkerwijs echt wel iets zou mogen kosten, dan kan je prima volhouden en uiteindelijk op een prijs uitkomen.
Je wordt er vanzelf wel handig in 😉
– Godfried
Interessant! En leerzaam voor ons stugge, gierige Nederlanders 😉 Dank voor de reactie!