Vandaag hebben we de wandelschoenen ingepakt en rijden richting Vries. Om 10.00 uur stap ik in de auto. Ditmar, mijn wandelzus, is vandaag de chauffeur. De zon schijnt en het is lekker fris buiten. De ideale omstandigheden voor een mooie wandeling. De keuze valt deze keer op het boswachterspad Oudemolense Diep in de Drentsche Aa in Drenthe.
Oudemolen is een plaats in de Drentse gemeente Tynaarlo. Het dorp telde in 2020 slechts 75 inwoners. Oudemolen is simpelweg vernoemd naar de vervallen watermolen die hier in de Drentsche Aa heeft gestaan. Het dorp ligt in het Nationaal beek- en esdorpenlandschap Drentsche Aa.
Tip: in het boek ‘Nederland – Vakantie in eigen land’ vind je een heel hoofdstuk vol leuke tips over de Drentsche Aa.
Start van de wandeling
Vanuit Groningen is het maar een klein half uurtje rijden. We nemen de afslag Vries, richting Tynaarlo. Google stuurt ons via B-weggetjes naar parkeerplaats de Molensteeg, waar de wandeling van 7 kilometer start. We volgen de lichtblauwe paaltjes, die goed staan aangegeven.
De route start op de asfaltweg en voert langs een paar huizen. In de verte zien we de oude molen ‘De zwaluw’ uit 1837 al staan. De wandeling is afwisselend; van heidegebied, door bos en langs weilanden. Het Oudmolense Diep is de ader die door dit gebied stroomt. Het beekje kabbelt nu rustig, al meanderend door het mooie gebied. Maar dat schijnt ook weleens anders te zijn. Van horen zeggen kan er een woeste stroming ontstaan.
Wat is Drentsche Aa?
Het meest onverstoorde riviertje van Nederland, het Oudemolense Diep, stroomt door dit gebied. Doordat de waterkwaliteit goed is, leven er meer dan 25 vissoorten in de Drentsche Aa. De rivierprik, een speciale soort, komt hier ook voor. In Noord-Nederland is dit het enige riviertje waar de rivierprik vanuit zee naar toe zwemt om daar eitjes te komen leggen. Het is een 60 kilometer lange zwemtocht vanuit Delfzijl, door de stad Groningen, naar de monding van de Drentsche Aa in het Noord-Willemskanaal. Wat een lange tocht. Vast vol gevaren en hindernissen.
Door de heide en het bos
Het gebied is redelijk bekend voor ons, maar we ontdekken altijd weer wat nieuws en elk seizoen brengt variatie. We lopen langs de molen en treden, via een open gebied, het heideveld binnen. De natuur heeft nu een feeërieke sfeer door de dauwdruppels van de vroege ochtend en de vele webben die overal tussen de heide zijn geweven. De ochtendzon schijnt er doorheen, dat geeft een prachtig beeld.
De paden zijn vooral onverhard en slingeren door het heidegebied en door het bos. We stoppen regelmatig om foto’s te maken. Ik met mijn mobiel en mijn zus, de fotografe, pakt het professioneler aan. We kunnen bijna niet stoppen met foto’s maken. We vinden alles geweldig. De kleurende bladeren, de webben, een bijzondere tijgerspin die zijn web gesponnen heeft in het struikgewas en de zon die op de bladeren schijnt. Het contrast van de blauwe lucht met de groene weilanden en het nog volle bladerdek van de bomen is een plaatje. We maken er dankbaar gebruik van.
Na een kopje thee gaan we verder
Regelmatig komt er een hond met baasje voorbij. Het is best druk. Het gebied is populair, maar het is niet vervelend. Onderweg nemen we pauze op een boomstam. Ik heb een thermoskan met heet water en maak ter plekke thee van bramenblad. We genieten samen van de warmte die de zon uitstraalt.
Op deze wandelroute bevindt zich ook een houten vlonderpad, maar we zien dat het vandaag helaas niet toegankelijk is en we worden omgeleid via een ander pad. Ook mooi trouwens. We lopen, na een tijdje in het open heidegebied gewandeld te hebben, een smal bospad in. Het is net alsof we een andere wereld binnentreden. Wat een verrassing.
Wat een kleurenpracht
Het bos oogt wat rommelig, maar de kleurenpracht is bijzonder. Het groene bladerdek zorgt voor kleur, want de varens die de bodem van het bosgebied bekleden, zijn al bruin verkleurd. Links en rechts van het pad zien we overal dode bruine varens, die door de zonnestralen een glanzende roestbruine kleur krijgen.
Links van ons loopt het circa 10 meter naar beneden en kijken we neer op het Oudemolense Diep, die kabbelend haar weg vindt. Het pad kronkelt door het bos in hoogteverschillen, waarbij we over de uitstekende wortels van de bomen lopen. De zonnestralen vinden de weg naar beneden, waardoor er een variatie aan kleuren ontstaat.
Een weg door het bos
We lopen stevig door en komen uiteindelijk weer op hetzelfde pad uit waar we werden omgeleid. De wandeling gaat verder over een breed pad en we worden begeleid door het bos. Aan het einde gaan we nu niet over de weg, maar gaan links door het struikgewas met een opening waar we doorheen lopen.
Het laatste deel van de wandeling lopen we over een lange houten vlonder. Onderweg pluk ik wat brandnetelblaadjes voor mijn thee. Bij de ANWB-paddenstoel gaan we rechts de weg op. Wel even goed uitkijken, want er kunnen fietsers en auto’s van beide kanten komen. En zo zijn we weer bij de parkeerplaats, die inmiddels aardig vol staat.
Een wandeling die echt de moeite waard is. Veel variatie van bos en vele open plekken. De weersomstandigheden waren perfect. Stilte om ons heen, geen zuchtje wind en de herfstkleuren maken het plaatje compleet.
Praktische zaken
- De start van de wandeling is bij de parkeerplaats aan de Molensteeg 4 in Oudemolen. De route is makkelijk te volgen met behulp van de lichtblauwe paaltjes.
- Waterdichte wandelschoenen zijn een must, doordat het gebied een beekdal is en de route grotendeels op onverharde paden loopt.
- Honden mogen aangelijnd mee.
- Er wordt ook gefietst, vooral MTB.
- Wandeling in de Gasterse duinen (even verderop) is ook aan te bevelen en zelfs te combineren voor de wandelaars die langere tochten willen maken.
- Leuke horecaplekken: Herberg de Fazant, pannenkoekenboerderij Brinkzicht in Gasteren en de Koningsherberg in Anloo.
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
De 100 mooiste e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
Dit artikel is geschreven door:
Geschreven door gastschrijvers Mentha en Ditmar de Vries.
Mentha en Ditmar zijn zussen en wonen beiden in Groningen. Al ruim 10 jaar wandelen ze veel samen en noemen zichzelf de wandelzusjes. Mentha is werkzaam als natuur- en wandelcoach, Ditmar werkt als natuurgeneeskundige. Mentha schrijft, Ditmar fotografeert. Een uitstekende combi!