Ik had even niets meer om over te schrijven… Hmm, wat nu? Mijn lijst met wandel ideeën bracht uitkomst. Een bezoek aan Buitenplaats Leyduin, tussen Heemstede en Vogelenzang. Prachtig zonnig weer, wandelschoenen aan, fototoestel mee en gaan!
Ik kan alvast verklappen dat het een heerlijke wandeling was. De bomen nog kaal, de varens nog onder de oude van vorig jaar, maar wel sneeuwklokjes in overvloed alsook narcissen. En natuurlijk nog veel meer. Vooraf een waarschuwing: je passeert fietspaden, dus kijk uit voor de (snelle) fietsers. Ik neem je nu mee op het 4,5 kilometer lange buitenplaatsenpad Leyduin.
Bij het begin beginnen
Het parkeerterrein van Buitenplaats Leyduin, Woestduinweg 4 in Vogelenzang (in beheer bij Landschap Noord-Holland), is makkelijk te vinden en goed aangegeven.
De wandeling begint bij het klaphek naast het Natuurinformatiecentrum De Kakelye. Een voormalige appelschuur vernoemd naar een voormalige boerderij in de buurt. Er zijn meerdere wandelingen, maar je volgt de route met de groene ronde bordjes en gele pijl.
Als je het klaphek bent gepasseerd, zie je Huize Leyduin (1921) al. Net voorbij het stukje weiland waar over het algemeen schapen grazen. Als je mazzel hebt – en ik had dat, ondanks dat mijn wandeling in februari was – zie je de ooievaars al dan niet op hun hoge nest.
De Gasterij en de moestuin
Je verlaat het open terrein en wandelt tussen de bomen. Het terras bij Gasterij Leyduin nodigt je uit voor een kopje koffie. Je raakt daar gauw aan de praat. Mooie verhalen van mensen die hier dagelijks hun rondje doen. Van jong tot oud. Alleen, samen, met de hond (aan de lijn). Mij werd onder andere verteld dat het gebouw het Tweeling- of Juffershuis heet, maar ook te boek staat als Oud-Leyduin. Het stamt uit 1796 en is bewoond door telgen uit de familie Van Lennep. Het heeft ook gastenverblijven. Leuk toch, die enthousiaste mensen?
Ik kreeg ook verhalen te horen van een vrijwilliger op Moestuin Leyduin, gelegen naast de Gasterij. Een flinke moestuin, waar zo’n vijftig verschillende groenten worden verbouwd die door ‘aandeelhouders’ zelf worden geoogst. Ook veel soorten kruiden, fruit en bloemen.
Kronkelpaadjes
Je wandelt rustig over de kronkelige paden en komt uit bij een iets meer open stuk met een paar vennetjes. Leuk zijn de stapstenen in het water. Een uitdaging voor kinderen. Maar dan wel zomers…
Je ‘kronkelt’ verder richting het Koetshuis, geniet van de spetterende watervogels en alles wat om je heen groeit en bloeit. Toen ik er was, waren dat voornamelijk sneeuwklokjes en narcissen, maar elk jaargetijde heeft zijn kleuren en geuren.
Koetshuis en Belvedère
Het Koetshuis met woonhuis is privéterrein, maar heel mooi gelegen zo midden in het bos. Niet voor niets zetelen hier de boswachters. Ik kwam er eentje fietsend tegen. Daarbij ontvang ik een vriendelijke “Hallo, geniet van ons mooie gebied!” Dat doe je hier absoluut.
Je loopt het huis voorbij en ziet de Leybeek. Het water komt van de Amsterdamse Waterleidingduinen en loopt hier via de waterkelder onder het wandelpad door naar het pompstation aan de Leidsevaart.
Het hele gebied is heuvelachtig of eigenlijk duinachtig. Dat zie je terug in de namen Leyduin, Vinkenduin en Woestduin. Direct na de Leybeek bijvoorbeeld een flinke klim naar de Belvedère. Het trapje naar boven moet je zeker nemen. Het uitzicht vraagt erom! Welke kant je ook kijkt, het is prachtig.
Aan de achterkant van de Belvedère loop je over een van de lange rechte lanen die de gebieden met elkaar verbinden. Pak een rustmoment op een van de bankjes die je tegenkomt en geniet stilletjes van de natuur en de vogels. Ik hoorde een bonte specht ‘hameren’ en misschien zie je wel een ree.
Over vogels gesproken, dit gebied waar je nu wandelt was vroeger het jachtgebied Vinkenduin met een vinkenbaan, -huis, -touwen en -netten. Ze vingen hier vinken die werden gebakken en opgegeten. Gelukkig is dat nu verboden.
Veel afwisseling
Uitgerust ga ik weer door en wat me opvalt is dat je van het ene op het andere moment in een ander soort bos bent. Van loofbomen naar naaldbomen. Op de route ook veel omgevallen bomen. De stormen nu en in het verleden hebben ook hier huisgehouden.
Dan opeens een wat groter open gebied, de vroegere paardenrenbaan Woestduin. Het is dat ik het had gelezen, want je ziet het niet… Afhankelijk van het jaargetijde zie je in dit open gebied groene varens of afgestorven bruine varens.
Aan het einde
Al wandelend passeer je nog een mooi uitzichtpunt. Daar moet je vooral zijn als de bollen in bloei staan. Dat moet werkelijk een prachtig gezicht zijn met al die kleuren.
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
De 100 mooiste e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
Dit artikel is geschreven door:
Geschreven door gastschrijver Gert Nonnekes (1956).
Geboren en getogen in Amsterdam. Samen met zijn vrouw is Gert in het prachtige bezit van drie zoons en zes kleinkinderen. Gert trekt er graag op uit in binnen- en buitenland en houdt van fotograferen.