We besluiten op een woensdag te starten aan een mooie wandeling in Marum, op een hete zomerse dag midden in de week. Het voelt een beetje als spijbelen. Marum is een Gronings dorp aan de A7. De route begint met de 1,3 kilometerlange schelpenpadroute. Hier reed vroeger de oude tramlijn van Drachten naar Groningen. De Philipslijn genoemd.
De schelpenpadroute
Deze langgerekte route loopt onder het viaduct van de A7 waar we mooie graffiti aantreffen. We lopen door en zien rechts het oorlogsmonument. Op 8 december 1944 zijn hier vijf mannen gefusilleerd vanwege de aanslag op de stoomtram van De Ned. Tramweg Maatschappij. Er liggen mooie rode bloemen bij het monument.
Aan het einde van dit lange schelpenpad komen we aan bij een kruising. Hier kiezen we voor het wandelnetwerk, nummer 14. We wandelen het Jilt Dijksheide in, tussen Nieuw Trimunt en Marum.
Heerlijk wandelen
We lopen een trapje naar beneden over een plank naar links. Een smal pad met aan de linkerkant een weiland en aan de rechterkant zien we een mooi heideveld dat nog in bloei staat. We lopen langs eikenbomen, lijsterbomen, beuken en vangen een beetje schaduw. Het is namelijk erg warm. We voelen geen zuchtje wind en de lucht is strakblauw.
We blijven even staan en observeren de grote libellen – de helikopters van de natuur – die voorbijvliegen en acrobatische toeren uithalen in de lucht. Onderweg eten we af en toe een braam en we zien bessen die we niet herkennen. Via de app ‘Plantennet’ komen we erachter dat het de Amerikaans vogelkers is.
Langs schaduwrijk gebied
Door de warmte merken we dat deze route erg geschikt is als de temperaturen hoog oplopen. We wandelen namelijk regelmatig door een bos- en struikrijk gebied. Het voelt erg aangenaam en verkoelend. We zijn blij dat we deze natuurlijke schaduw hebben. Bomen zijn wat dat betreft de perfecte beschermers van de zon.
Verderop langs dit pad zien we een kleine natuurcamping bij een boerderij. Er staan nog een paar caravans. Aan het eind van dit pad lopen we door het houten hekje en volgen nr. 17 rechtsaf langs het heideveld, links van ons is een doorgaande weg. We horen regelmatig een auto voorbijrijden. Het is opnieuw een smal pad, waar we een picknicktafel zien staan onder een eikenboom. Wat is het toch lekker koel onder de bomen. Een fijn plekje om even te pauzeren met uitzicht op het heideveld.
We spotten af en toe ook paddenstoelen. Het is nog steeds wat vroeg, maar leuk om ze al aan te treffen. Straks kunnen we onze lol op.
Langs heide
De zon schijnt over de paarse heide en we zien er een glinsterende deken overheen liggen. We blijven staan en kijken waar dit vandaan komt. Het blijkt een netwerk van ragdraden te zijn. Een mooi gezicht.
We wandelen verder en aan het einde van dit pad staan we weer op een kruispunt en twijfelen wat we nu gaan doen. Links zien we een paars paaltje staan en het wandelnetwerk geeft aan naar rechts. We besluiten het paarse paaltje te volgen. Het pad neemt ons mee naar links en dan gelijk weer rechts en we wandelen verder langs het heideveld. Het is een vergelijkbaar pad dat we net hebben gelopen.
We komen aan in een bosje, het pad loopt er slingerend doorheen. Het zijn nog jonge dunne bomen. We letten goed op de naaktslakken die dit jaar in grote getalen aanwezig zijn. Deze wandeling geeft ons het gevoel: ‘kom je mee verdwalen, wij weten de weg’. We zijn begonnen met het wandelnetwerk en zijn overgegaan op het volgen van de paarse route.
We lopen langs het ‘Hof van arcadia’. Na een korte wandeling over een stenen pad, worden we al vrij snel weer naar een pad door het bos geleid. We zien geen groene varens of mos in dit bos, wel veel dode takken die een roodachtige kleur hebben. Het geeft dit bos een aparte sfeer.
We komen weer uit op het heideveld en vervolgen ons weg naar links. We zien een paar landgeiten lekker ontspannen liggen in de schaduw. Aan het einde van dit pad zijn we beland bij het beginpunt. We gaan het trapje weer omhoog en besluiten een deel van het Witte Nonnenpad te lopen door het bos. Onze derde routewijziging. Het is een klein rondje, want we besluiten via het fietspad terug te lopen. Het Witte Nonnenpad gaat de andere kant uit, deze route is totaal 12 kilometer.
De oude tramlijn is het pad dat ons weer terug naar de auto leidt. Een mooi en afwisselend pad, waar je de route zo lang kunt maken als je zelf wil. Onze wandeling is ongeveer 6,5 kilometer.
Praktische informatie
- Lees hier meer over de geschiedenis over het gebied.
- De auto hebben we geparkeerd bij de ingang van het schelpenpad, Noorderringweg.
- Er is geen horeca onderweg.
- Honden zijn deels toegestaan.
- Er zijn verschillende routes die je kunt lopen: Witte Nonnenpad van Staatsbosbeheer, paaltjesroute of een route via het wandelnetwerk.
- Ook geschikt voor ruiters en fietsers.
- In Marum hebben we bij restaurant ‘Heerlijkheid’ op het terras een heerlijke dik belegde tosti gegeten en ons getrakteerd op Italiaans schepijs.
- Info over de kerk van Marum, Noorderringweg 41, waar je ook kunt starten met de wandeling (Witte Nonnenpad).
GRATIS VERZENDING
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
GRATIS VERZENDING
De 100 mooiste
e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
De 100 mooiste e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
Dit artikel is geschreven door:
Geschreven door gastschrijvers Mentha en Ditmar de Vries.
Mentha en Ditmar zijn zussen en wonen beiden in Groningen. Al ruim 10 jaar wandelen ze veel samen en noemen zichzelf de wandelzusjes. Mentha is werkzaam als natuur- en wandelcoach, Ditmar werkt als natuurgeneeskundige. Mentha schrijft, Ditmar fotografeert. Een uitstekende combi!
