Wandelen in het Verdronken Land van Saeftinghe is niet voor watjes. De borstels en laarzenspoelbakken bij het bezoekerscentrum doen je al vermoeden wat je te wachten staat. Dus houd je van een beetje avontuur, van glibberen en glijden met modder aan je laarzen en van springen over geulen en greppels? Dan zul je dit natuurgebied in het uiterste zuidwesten van Zeeuws-Vlaanderen een fantastische bestemming vinden.
Saeftinghe: van bos naar brakwaterschor
Ooit was Het Verdronken Land van Saeftinghe een uitgestrekt bos. Eeuwen later werd het ingepolderd en woonden er mensen in de vier welvarende dorpjes. Er stond zelfs een kasteel: het ‘Saeftingher Slot.’ Maar de Heerlijkheid Saeftinghe verdween onder water en is nu een beschermd natuurgebied. 36 vierkante kilometer brakwatergetijdenschor. Brakwater, omdat het zoute water van de Noordzee er zich mengt met het zoete water van de Westerschelde. Het getijdenverschil In het Verdronken Land is het grootste van Nederland: bijna vijf meter en bij springvloed zelfs meer dan zeven! Het landschap bestaat uit zandplaten, geulen, slikken en schorren: begroeide stukken land die niet meer onder water lopen.
Het getijdenhaventje van Paal
Je zou voor je wandeling meteen door kunnen rijden naar het bezoekerscentrum van Het Verdronken Land in Emmadorp. Maar leuker is het om je dag te beginnen in Paal: een buurtschap op zo’n vijf kilometer afstand. Paal ligt achter de dijk aan het Speelmansgat, de eerste grote Westerscheldegeul van Het Verdronken Land van Saeftinghe.
Het heeft een getijdenhaven, waar altijd wat te zien is. Bij laagwater liggen de boten vast in de glimmende modder en bij vloed varen ze weer uit of dobberen vrolijk in het havenwater. In Paal is voldoende horeca én een zwemplas.
Vanuit Paal is het een uurtje wandelen naar Emmadorp. Al lopend over de dijk kijk je uit over het uitgestrekte schorrengebied. Op de achtergrond varen de kolossale containerschepen over de brede Westerschelde van en naar de haven van Antwerpen. Afhankelijk van het getijde, biedt Het Verdronken Land telkens weer een andere aanblik. Het is fascinerend om te zien hoe de geulen vol water lopen en bij eb het water zich weer terugtrekt.
Je kunt ook met de fiets of auto onderlangs de dijk naar het bezoekerscentrum. Daar is een tentoonstellingsruimte met interessante informatie over het Verdronken Land van Saeftinghe. Hier starten ook de (begeleide) wandelingen.
Welke wandeling wordt het?
Het Verdronken Land van Saeftinghe is maar voor een klein deel vrij toegankelijk. Dit is vanwege de vloed, die het gebied verraderlijk snel onder water zet, en ter bescherming van het unieke natuurgebied. Toch zijn er voldoende wandelmogelijkheden om het gebied te leren kennen.
Het Plankierpad is de kortste en makkelijkste route. Over vlonders en bruggetjes wandel je een rondje van 1 kilometer, net achter de dijk bij het bezoekerscentrum. De Ruige Laarzen Route is 2 kilometer lang, maar je bent wel even onderweg. Je loopt namelijk niet echt over gebaande paden. Onderweg is het soms zoeken naar een geschikte plek om over de geultjes te springen. Je kunt er eens uitglijden in de modder, of geluk hebben en jezelf overeind houden door nog net op tijd een graspol vast te grijpen…
Het Zeeuwse Landschap organiseert excursies voor diegenen die ook het niet vrij toegankelijke deel van Het Verdronken Land willen zien én meer willen weten over de historie en natuur van het gebied. Welke route je ook kiest, de schaapskudde die op de schorren graast, zul je vast en zeker tegenkomen.
Huiskamercafé ‘Het Verdronken Land’
De allerlekkerste appeltaart ooit én een fascinerend interieur. Twee redenen om je dag af te sluiten (of te beginnen) bij Gina en haar dochter Sophie. In en om hun huiskamercafé ‘Het Verdronken Land’ kom je ogen tekort. Verzamelingen van servies, koffiepotten en heiligenbeelden. Een jukebox, een opkamer en zelfs het toilet is een bont schilderij. Kitsch of nostalgie? Dat mag je zelf bepalen!
Praktisch
- Zowel in Paal als bij het bezoekerscentrum in Emmadorp is voldoende parkeerruimte.
- Check buiten het hoogseizoen de openingstijden van de horeca, ook in Paal.
- Neem rubberlaarzen mee.
- Check de getijdentabel die bij het bezoekerscentrum hangt.
- Als je met een gids mee wilt: reserveer van tevoren. De wandelingen vinden niet elke dag plaats.
- Ook voor kinderen is er een speciale route met speurtocht.
- Ben je een vogelaar, rij dan even voorbij het bezoekerscentrum naar de vogelkijkhut.
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
De 100 mooiste e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
Dit artikel is geschreven door:
Dit artikel en fotografie zijn een bijdrage van gastschrijver Margo Kwinten.
Margo is projectleider sociaal domein/bibliothecaris. Samen met haar man loopt ze momenteel het Zuiderzeepad. Als echte bibliothecaris leest ze veel, haar interesse in cultuur en geschiedenis brengen haar naar bijzondere plaatsen in Europa. Eilanden fascineren Margo in het bijzonder, daar schrijft ze over op haar blog.