We zijn een weekje op vakantie in Blitterswijck in Noord-Limburg en verblijven in een natuurhuisje dat staat op een heuvel met uitzicht over het bos. Dit betekent dat we deze maand geen wandelbelevenissen delen over wandelroutes in Groningen of Drenthe, maar over het mooie Noord-Limburg. We gaan deze maand even vreemd ;-). Op naar het Reindersmeer in nationaal park Maasduinen.
Het is een prachtige winterse dag en we besluiten een wandeling te maken in nationaal park Maasduinen. Na de vele grijze en natte dagen, is deze dag echt een cadeautje. Een mooi winterzonnetje, vorst op de bladeren en ijs op het water. Het is lekker koud, maar heerlijk.
We vertrekken om negen uur ‘s ochtends en het is maar 15 minuten rijden met de auto. Start van de wandeling is bij het bezoekerscentrum. Er is ruimte genoeg om je auto te parkeren. De wandeling is 8 km rondom het prachtige Reindersmeer. Je kunt ook kiezen voor een kortere wandeling van 4 km (dit pad is rolstoelvriendelijk).
Het bezoekerscentrum
Het gebouw is bijzonder. Het staat niet, maar het hangt in een oude sluis. Het uitzicht vanaf het pand schijnt erg mooi te zijn. Helaas was het gesloten, maar we kunnen ons er iets bij voorstellen. Binnenin is horeca en informatie over het gebied. Het Bezoekerscentrum De Maasduinen ligt midden in nationaal park De Maasduinen en is gebouwd in de oude sluis die het Reindersmeer met het Leukermeer verbond.
Reindersmeer
Het Reindersmeer is een gegraven meer in de Limburgse gemeente Bergen. Het is vanaf 2001 in beheer van de gemeente en sindsdien onderdeel van het park Maasduinen. In 1959 begon de Centrale Industriezand Voorziening B.V. met het graven van het Leukermeer ten behoeve van zand- en grindwinning.
De wandeling
De wandeling start bij de parkeerplaats en we mogen gelijk een heuveltje op. We zijn tenslotte in Limburg. Wij volgen de rode paaltjes, deze zijn goed aangegeven. De route gaat langs het speelbos, waar kinderen en ook volwassenen hun lol op kunnen. Links van ons zien we een uitkijkpost met uitzicht over het Reindersmeer. Het weer is stil en er is geen zuchtje wind, waardoor het water net een spiegel lijkt.
We lopen verder en zien in de verte, op het water, iets glinsteren in de zon. Het blijkt het pontje te zijn om naar de overkant te komen als je de route wil verkorten. Je moet wel even hard werken, omdat je moet trekken aan de kabel. Op de terugweg nemen we het pontje en voelen zeker onze armspieren. Het is wel een belevenis en we voelen ons op het water even helemaal zen. Zeker als er ook nog een zwanenpaar langs zwemt. Gelukkig is het nog steeds rustig op het water. Stel je voor dat je met tegenwind naar de overkant moet. Dat wordt zwoegen.
Het pontje
De gemeente Bergen heeft het trekpontje in het Reindersmeer in Well vervangen. Het oude pontje was vanwege slijtage aan vervanging toe. Het Reindersmeer, inclusief het trekpontje, is sinds 2001 in het beheer van de gemeente. In de loop der jaren hebben duizenden mensen gebruik gemaakt van het pontje om het Reindersmeer over te steken.
Op de heenweg laten we het pontje dus met rust en gaan naar de vogelkijkhut met mooi uitzicht over het meer. Omdat het vroeg is en de vorst nog voelbaar is, zien we een damplaag boven het water zweven. Echt mooi om te zien. Het houten hek langs de trap is versierd met mos en dat geeft een bijzonder gezicht aan het hout. Mos en bos is sowieso een mooi stel. Mos zorgt voor kleur en aaibaarheid in het kale winterse bos. Wij zijn er gek op.
We lopen een stuk verder over het asfaltpad en blijven langs het meer lopen. Halverwege worden we het zandpad opgeleid en wandelen langs drie kleine vennetjes. Het water is nog bevroren, waardoor het een ijzige structuur heeft met groen/geel mos als omlijsting. De ochtendzon zorgt voor een warme kleur. We kunnen ons geluk niet op. Ook in het bos zien we letterlijk de zonnestralen door het bos schijnen. Het geeft een mysterieuze sfeer en oplichtende spots op de bosgrond.
Mos en duinzand
Bij een picknicktafel pauzeren we even en kijken om ons heen. Een bijzondere plek waar je de diversiteit van de natuur aantreft. De zon zorgt voor een extra touch. De route gaat verder over duinzand. Heuveltje op en heuveltje af. Wat zo uniek is, is dat hier mos op het duinzand groeit. We zien letterlijk groene spots en dat is grappig om te zien. Dat kennen wij in het noorden niet.
Als we even doorlopen, komen we in een golvend duingebied terecht met een prachtige kleurschakering. Het voelt oud en on-Nederlands aan. Even waande ik mij in Ierland. We gaan verder en zien het bordje ‘veerpont’ staan. Gelukkig staat het pontje aan onze oeverkant. Het kan dus voorkomen dat je het pontje eerst nog naar je toe moet trekken.
Na licht zwoegen, zijn we aan de overkant. We lopen deels hetzelfde pad weer terug. Het is inmiddels twee uur later en we zien steeds meer mensen in het bos. Voor ons zit het erop. Een wandeling die echt de moeite waard is. Als je in de buurt bent, ga ernaartoe. Je zult niet teleurgesteld worden.
Praktische zaken
- Horeca en wandel- en fietsroutes. Hier vind je ook de route naar het gebied.
- Meer info over Noord-Limburg.
- Honden zijn toegestaan, mits aangelijnd.
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
De 100 mooiste e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
Dit artikel is geschreven door:
Geschreven door gastschrijvers Mentha en Ditmar de Vries.
Mentha en Ditmar zijn zussen en wonen beiden in Groningen. Al ruim 10 jaar wandelen ze veel samen en noemen zichzelf de wandelzusjes. Mentha is werkzaam als natuur- en wandelcoach, Ditmar werkt als natuurgeneeskundige. Mentha schrijft, Ditmar fotografeert. Een uitstekende combi!