Laatst wandelden we een rondje op de bonnefooi. Zo maar even de deur uitstappen en richting de natuur in westelijk Amsterdam. De polder in, tussen Osdorp en Geuzenveld. En wat was het genieten! Het weer zat mee: hel blauwe lucht en daardoor ook een fijn zonnetje. Die kon alleen de toch wat lage temperatuur niet verbloemen. Maar dat terzijde…
Het huidige Amsterdam Nieuw-West met stadsdelen als Osdorp, Geuzenveld, Slotermeer en Slotervaart was vroeger polder. Voornamelijk met landerijen. De noodzakelijke uitbreiding van Amsterdam, laten we zeggen het gebied ten westen van de Ringweg A10, noopte de gemeente de polders op te hogen. Dit gebeurde voor een heel groot deel met het opspuiten van zand uit de huidige Sloterplas. Op die manier ontstonden er enorme woonwijken. Maar gelukkig is er aan die kant van Amsterdam ook nog veel poldernatuur. Ik neem jullie mee op onze wandeling.
Je loopt vrijwel meteen in de natuur
We beginnen bij het eindpunt (of zo je wilt: beginpunt) van tramlijn 17 op het Dijkgraafplein in Osdorp. We lopen richting de Baden Powellweg en vervolgens naar Stadsboerderij Osdorp. Zomaar midden tussen de flats een groene oase, onderdeel van het Botteskerkpad. De stadsboerderij ziet er goed verzorgd uit. Kijk gerust even op hun mooie website.
Na het park lopen we tussen de nieuwbouwflats door richting het Ma Braunpad. “Ma Braun, wie kent haar niet?” Nou, ik denk dat er maar weinig mensen zijn die haar kennen. Ik toevallig wel, omdat ik uit de zwemwereld kom. Ze was een top zwemtrainster, een keiharde. Onder haar leiding domineerde de Nederlandse ploeg het internationale vrouwenzwemmen in de jaren twintig en dertig. Haar dochter behaalde goud en zilver tijdens de Olympische Spelen in 1928.
Een natuurgebied in optima forma
Het Ma Braunpad brengt ons in de ‘Tuinen van West’ met zijn vier polders: de Osdorper Binnenpolder Noord en Zuid, de Osdorper Bovenpolder en de Lutkemeerpolder. Allemaal hebben ze hun eigen signatuur en op de website is daar alles over te vinden. Net als wandelingen, fietstochten en kunstroutes. Maar ook oogstdagen en actieve ondernemers.
Het woonwagenkamp aan het Ma Braunpad is een beetje een dissonant, maar het is een gerespecteerde leefwijze. Sportpark Ookmeer ligt er op deze doordeweekse dag vredig bij. Net als Molen De 1100 Roe. Een échte poldermolen die nog steeds de waterhoogte regelt. In het verleden stond deze molen samen met de 1200 Roe aan de Haarlemmerweg.
Lopend langs de weg wordt onze blik regelmatig naar links getrokken door de weidse landerijen met slootjes en vooral veel vogels.
Ook voor kinderen
We verlaten het pad aan het einde waar Sportpark De Eendracht begint. Via de Nico Broekhuysenweg lopen we het sportpark voorbij met links van de weg een paar Volkstuincomplexen, nu kortweg Tuinparken genoemd. Na het sportpark naar rechts en de eerste weg naar links brengt ons bij de mooie, strakke grasvelden en grasheuvels. Die nodigen uit tot rennen en vliegen. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor honden. Zowel zomers als ’s winters. Samen met de speelvoorzieningen en de glijbaan ‘heuvel af’ is het een eldorado voor de jongsten.
Biologisch fruit (en meer)
Maar het wordt nog leuker. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor volwassenen. De ‘Fruittuin van West’ is voor iedereen een must! Al helemaal als je een biologische levensstijl hebt. In de biowinkel is van alles te koop. Vers of diepvries, verpakt of los. Alle soorten sappen, maar ook biologische schoonmaakmiddelen en huidverzorging. Maar het belangrijkste is natuurlijk de fruittuin zelf. Daar groeit in grote getalen van alles. Toen wij er begin maart waren, kwamen de pruimenbomen bijvoorbeeld al in de knop. Er groeien zo’n 20 soorten fruit. Tegen de tijd dat het fruit rijp is, mag je het zelf plukken. Hoe leuk is dat! De website geeft je alle informatie over hoe het werkt en het wel en wee van de ‘Fruittuin van West’.
Ssssttt…
Na in het Tuincafé wat te hebben gedronken en gegeten (ze hebben een uitgebreide (biologische) kaart), wandelen we rustig door naar een bijzonder stukje natuur: het fluisterbos. Kris-kras tussen de bomen en struiken door, deels over een vlonder zagen we het groen om ons heen ontluiken.
Vanaf het fluisterbos lopen we in een wat straffer tempo via de Baron Schimmelpenninck van der Oyeweg naar de Osdorperweg en lopen vervolgens richting Osdorp. Rechts de Lutkemeerpolder, waar je ook heerlijk kunt wandelen, zomaar over het boerenland met koeienvlaaien en langs slootjes. Over weidebruggetjes en dijkjes. Via klaphekjes en door het polderland (zie foto). Ze noemen dat ook wel struinpaden, te herkennen aan de ‘twee voetstappen van wandelschoenen’.
Wij lopen door tot aan de Lutkemeerweg met op de hoek een voormalige school. Vier schoorstenen, vier ooievaarsnesten! Alle vier ‘verhuurd’. Of het voor het dak zo goed is, is de vraag. Maar leuk om te zien is het wel.
Begraafplaatsen laten je bezinnen
Halverwege de Lutkemeerweg, waar oude boerderijen worden afgewisseld met luxe nieuwbouw, gaan we het bruggetje over en komen op ‘Herdenkingspark Westgaarde’. We lopen er stilletjes overheen. Respectvol. Ook voor onze eigen naasten. We maken geen foto’s, maar zien wel het Tenerife Monument en het Ajax herdenkingsveld. Graven en urnenmuren. Zoals op elke begraafplaats.
In gedachten verlaten we Westgaarde en lopen rechtstreeks terug naar het Dijkgraafplein. Zo’n 12 kilometer gewandeld. Natuur gesnoven op nog geen kilometer van ons huis.
GRATIS VERZENDING
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
GRATIS VERZENDING
De 100 mooiste
e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
De 100 leukste dagjes weg voor pensionado’s
Het onbetwiste nummer 1 pensioen boek van Nederland. Een prachtig cadeau, ook voor jezelf.
De 100 mooiste e-bike routes van Nederland
Het meest complete e-bike fietsboek van Nederland. Maar liefst 100 routes in alle provincies.
Dit artikel is geschreven door:
Geschreven door gastschrijver Gert Nonnekes (1956).
Geboren en getogen in Amsterdam. Samen met zijn vrouw is Gert in het prachtige bezit van drie zoons en zes kleinkinderen. Gert trekt er graag op uit in binnen- en buitenland en houdt van fotograferen.
